به من گفت :

غصه ات باشم یا قصه ات ؟

گفتم غصه ها زود گذرند قصه ها ماندنی ...

قصه ام باش تا برایم بمانی ....

به من می گفت : گل منی .....

راست می گفت ... به اندازه عمر گلی به من عادت کرده بود.....

گفت من مادرت هستم  که  بهشت در دستان من بود....

گفتم پس چرا الان زیر پای توست ؟

گفت آن را زمین گذاشتم تا تو را در آغوش بگیرم ....

گفتم: باید" مال" من باشی ....

گفت: "بی سند" یا "با سند" ؟

گفتم : "سند" لازم ندارد دلت که با من باشد همه جوره "مال" منی ...

گفت: چرا بهم خیانت کردی؟

سرمو انداختم پایین .....

ادامه داد..خب بگو چرا؟

مگه من همش با تو نبودم فقط این دوست پسر جدیدم کمی گیر میداد نشد بپیچونمش!

گفت: پشیمانم !

گفتم:چرا؟

گفت: به خاطر خوبی هایی که در حقت نکردم !

گفتم :منم پشیمانم ولی بخاط خوبی هایی که در حقت کردم ....!

لبهای پر از دعای بعضی ها منو یاد درس خوندن خودم و از من قدیمی ترها انداخت.

خواستم به این بچه های امروزی بگم که :

ما :

- شبها زود میخوابیدیم و صبحهای زود ساعت 4 بیدار میشدیم در حالی که خوب خوابیده بودیم و استراحت کرده بودیم و آنوقت درس خوندنمون شروع می شد به صبحانه نرسیده  پنج ساعت اولمون تموم میشد.

- انواع اقسام کلاسهای جبرانی و تقویتی و حمایتی و دوره و تست و ....نداشتیم و نمی رفتیم .

- کتابها را پی دی اف نکرده بودیمو روی تبلت یا گوشی هوشنمد نمیخوندیم شون .

- دسترسی به اینترنت پرسرعت و همیشگی نداشتیم و منابع درسی متعدد و مشورت و چت درسی  و آزمونهای آن لاین هم نداشتیم .

- تو خونه یه اتاق مخصوص نداشتیمو خونواده هم خیلی مراعات نمیکردن یعنی نیاز به مراعات نداشتیم چون یاد گرفته بودیم تو جاهای شلوغ درس بخونیم .

- ماشین اختصاصی هم نداشتیم .

- و دست آخر اینکه :

روز امتحان هم نه بابا و نه مامان همراه ما نمیومدن و خودمون تنها سر جلسه امتحان رفتیمو و بد بختانه قبول هم شدیم .

نمیدونم شماها با این همه امکانات قبول میشین یا نه ؟

ضمن تبریک نوروز عید باستانی ما ایرانیان و سال 1392 خدمت همه عزیزان بخصوص خدمت خانواده خودم  پدر و مادر و خواهران و برادرانم و آرزوی سالی سرشار از مهر و محبت و شادی و شادمانی مطلبی متفاوت در این پست میگذارم امید که مورد عنایت واقع شود.

هر سال و در آستانه سال جدید هزاران عدد ماهی قرمز تولید و روانه بازار  میشوند که بسیاری از آنها در همان روزهای آخر اسفند و در میان آبهای درون تشت و دبه و دستان دستفروشان می میرند و بهار زندگیشان را فدای شادی و شادمانی ما میکنند این واقعه که شاید دردناکترین واقعه مرتبط با نوروز باشد به همین جا ختم نمیشود و با انتقال و فروش این آبزی زیبا باز هم چنگال مرگ به سوی آنها دراز باقی می ماند.

فروش با انتقال به کیسه های پلاستکی پر آب و هیجان کودک و مادرش شروع میشود و بزودی محیطی جدید از حیات را تجربه خواهد کرد تجربه ای که باز ، بازی مرگ و زندگیست  .

از آب کلرزده گرفته تا غذای زیاد و والبته گاهی در  وعده های بیشتر و صداهای ناهنجار که سکته ماهی ها را به دنبال  دارد همه و همه دنباله این تراژدی میباشند که بعضا توسط کودکان و گاهی توسط دیگر اعضای خانواده که با شیوه نگهداری آبزیان آگاهی ندارند انجام گرفته و باز هم باعث مرگ تعداد دیگری از ماهی ها میشود.

مخلص کلام اینکه در طول ایام تعطیلات نوروز باز تعداد دیگری از ماهیان قربانی تنگ های بلوری میشوند و در آخر هم تعدادی که جان سخت هستند و یا در شرایط بهتر زندگی میکنند باقی میمانند که چاره اندیشی برای آنها بیشتر از همه هدف من از ارایه این متن میباشد.

ماهی قرمز از معدود ماهی هایی است که در شرایط بسیار سخت و آبهای کم اکسیژن و کم غذا  زندگی میکنند این توانایی اگرچه در نگاه اول یک مزیت میباشد اما با دخالتهای نادرست ما انسانها ممکن است به یک تهدید برای اکوسیستم تبدیل شود .

گلد فیش حتی  در آبهای سرد و تا دمای انجماد هم زنده میماند این موضوع را من شخصا دیده ام و تجربه کرده ام

اما با همه این شرایط و اوضاع و احوال تکلیف ما چیست و چکار باید کرد؟

من به دلایل زیر با انتقال ماهی های قرمز نوروزی یا GOLD FISH ها به نهر ها و جوهای و آبهای روان مخالفم

1- انتقال باعث جابجایی انگلها و قارچها و بیماریهای آبزیان به نهر ها  میشود.

2- حضور ماهی های قرمز در جوی های آب و نهر ها چرخه زندگی را به دلیل سازگاری مناسب با شرایط به نفع آنها و به ضرر سایر آبزیان میچرخاند و ممکن است باعث از بین رفتن سایر انواع آبزیان شود.

 و در مقابل طرفدار ادامه حیات این آبزیان به روش های زیر میباشم :

1- فراگیری روشهای نگهداری آبزیان در اکواریم و تنگ و ادامه نگهداری در منزل

2- انتقال به حوض های داخل حیاط منازل .

3- انتقال به حوضچه های داخل پارکها که به آبهای روان دسترسی ندارند

4- انتقال به استخرهای بازی و مصنوعی شهرها

5- واگذاری به افراد فامیل که دارای توانایی و مهارت و امکانات نگهداری ماهی ها میباشند.

6- تحویل به فروشندگان ماهی و اکواریم

کسانی که با عقیده من موافق هستند این ایده را توسعه دهند تا از ادامه این فاجعه جلوگیری نمایند و این همه وقت و انرژی و پول مملکت که صرف این موضوع میشود را به فرصتی برای ادامه حیات و کمک به آبزیان تبدیل نمایند .

دوباره سال نو مبارک

مادرم گفت؛ الهی . . . پسرم رشید شده است!

و تعبیر من از واقعیات زندگیم عین تعبیر خوابهای مادر بزرگم و مثل تفسیر مادرم از طلاطم بزرگ قلب من بود . فقط جهت هاشون باهم فرق داشت و چه وجه افتراق بزرگی بود در حالیکه من دنیارو به آخر رسیده میدیدم کمی آنطرفتر مادرم که بزرگی نگاهش درشکوه افق دیدش خودنمایی میکرد برای تفتیده شدن فولاد قلبم آتش نصیحت را در لابلای خاطرات کهنه اش میدمید.

و حرفهایش برای جراحتم مرحمی بود و برای شکاف زلزله زده احساس و لطافت ترک خورده درونم سوزن جراحی را یادم می انداخت سوزناک و درد آور بر بستری از امید و آمالهای دورو و دراز! اما اندکی بعد اثرش مانند اثر مسکن ها میرفت و من بودم و غمی که جانکاه و غیر قابل تحمل مینمود!

چقدر باید با آموزه های پدرانمان زندگی کنیم ؟

آیا هر نسل به اجبار باید باید با علم و دانایی و دانش و فرهنگ نسل قبل از خود زندگی کند ؟

پس نقش علم و دانشی که هر نسل خود تولید میکند در زندگی فردی و اجتماعی نسل خود چیست؟

راستش من فکر میکنم اینا همه اش به طرز تفکر ما بستگی دارد در شرایط فعلی ما روشهایی را مناسب میدانیم که مورد قبول عموم مردم باشد حتی اگر غلط باشد .